16 godzin temu
Podniecenie wokół wizyty Nawrockiego pokazuje, iż dla PiS ważniejszy jest efekt medialny niż realna pozycja Polski w świecie.
W PiS trwa pełna euforii narracja: Karol Nawrocki został zaproszony do Waszyngtonu. Spotkanie z Donaldem Trumpem, wspólny lunch i nocleg w Blair House – wszystko to przedstawiane jest jako dowód wyjątkowej pozycji Polski na arenie międzynarodowej. Problem w tym, iż tak naprawdę z tego „sukcesu” kilka wynika. A jeżeli spojrzeć na sprawę chłodnym okiem, cała oprawa jest przede wszystkim spektaklem dla krajowej opinii publicznej.
Blair House, oficjalna rezydencja gościnna prezydenta USA, to miejsce prestiżowe, gdzie przebywają światowi przywódcy. Jednakże sama propozycja noclegu w tym domu nie jest dowodem na polityczne sukcesy ani na znaczące wzmocnienie pozycji Polski w świecie. To gest grzecznościowy – formalność, a nie rezultat strategiczny. Podobnie z lunchem z Donaldem Trumpem: w oczach PiS jawi się jako wydarzenie historyczne, podczas gdy w rzeczywistości może być jedynie rozmową towarzyską, nie przekładającą się na realne gwarancje bezpieczeństwa.
W tym kontekście całe podniecenie partii rządzącej wydaje się przesadzone. Traktowanie symboli jako sukcesów jest typowym elementem polityki wizerunkowej PiS: pokazanie, iż „coś się wydarzyło”, zamiast faktycznego osiągnięcia.
Wizyta Nawrockiego i podkreślanie jej znaczenia w mediach PiS odbywa się w czasie, gdy Polacy wciąż mają realne obawy o bezpieczeństwo kraju. Ukraina walczy z agresorem, Rosja nie zniknęła z mapy politycznej, a NATO wymaga konkretów w postaci wsparcia i sojuszniczych gwarancji. Tymczasem narracja PiS skupia się na gestach i symbolach, które same w sobie nie zwiększają zdolności obronnych Polski ani nie dają nam nowych narzędzi w negocjacjach międzynarodowych.
To podejście kontrastuje z oczekiwaniami obywateli, którzy chcą konkretnych decyzji, a nie medialnego show. Polityka zagraniczna oparta na efektownych zdjęciach i ekskluzywnych kolacjach jest niewystarczająca wobec realnych wyzwań.
Nawrocki i PiS próbują sprzedać opinii publicznej obraz Polski docenianej przez Donalda Trumpa. Tyle iż Trump jest politykiem nieprzewidywalnym, a jego dyplomacja znana jest z tego, iż priorytetem jest własna gra, nie trwałe gwarancje sojuszników. Gesty wobec prezydenta Polski – takie jak nocleg w Blair House – nie są równoznaczne z zobowiązaniami strategicznymi USA wobec Warszawy.
Co więcej, sondaże pokazują, iż Polacy nie darzą Trumpa szczególnym zaufaniem w kwestiach bezpieczeństwa. Tymczasem PiS wciąż eksponuje go w kontekście rzekomej ochrony interesów Polski. To klasyczny przykład polityki symbolicznej: prestiżowe zdjęcia i protokoły dyplomatyczne mają przykryć brak realnych efektów.
Cała machina propagandowa wokół wizyty Nawrockiego jest typowa dla PiS: niewielkie gesty podnoszone są do rangi osiągnięć, a oczekiwania społeczne zastępowane przez opowieść o „sukcesie”. Media kontrolowane lub bliskie PiS powtarzają narrację o wyjątkowej pozycji Polski w oczach Ameryki, podczas gdy analitycy i obserwatorzy zagraniczni podkreślają, iż z wizyty wynika niewiele, a bezpieczeństwo kraju nie zostało w żaden sposób wzmocnione.
Dla PiS liczy się medialny efekt, emocje i narracja o wpływach w Waszyngtonie. Fakty strategiczne, takie jak realne umowy sojusznicze, wsparcie wojskowe czy dyplomatyczne porozumienia, pozostają w cieniu.
Wizyta Karola Nawrockiego w Waszyngtonie jest przykładem polityki symbolicznej w najczystszej formie. PiS triumfuje nad gestami, a nie nad rzeczywistością, tworząc narrację sukcesu tam, gdzie realne korzyści dla Polski są ograniczone lub wręcz iluzoryczne.
Obywatele powinni patrzeć na to chłodnym okiem: piękne zdjęcia, uroczyste kolacje i symboliczne zaproszenia nie zastąpią stabilnych sojuszy, wsparcia militarnego i polityki, która stawia bezpieczeństwo kraju ponad partyjną narracją. jeżeli PiS wciąż będzie oceniana wyłącznie przez pryzmat wizerunkowych sukcesów, Polska ryzykuje, iż gesty zastąpią treść, a spektakl – rzeczywistość.
