_____
Dzień Zwycięstwa – IIIRP/Polin nie świętuje
Sejm IIIRP/Polin ustawą z dnia 24.04.2015 roku zniósł Narodowe Święto Zwycięstwa i Wolności ustanowione w 1945 r.
Czytelnikom, którzy nie znajdują związku powyższych fotografii z tytułem artykułu spieszę z wyjaśnieniem. Zdjęcie z lewej to symbol „zwycięstwa przez Maryję”. Otóż prawdziwe, pełne zwycięstwo niepodległości i suwerenności przyszło do Polski dopiero na przełomie lat 1989/90, co zresztą potwierdził w sejmie w 1999r. sam podwójnie dzisiaj święty JPII. Zdjęcie z prawej przedstawia fetę żydowskich, syjonistycznych zwycięzców w Magdalence w 1989r., którego nie byłoby bez Rzymskiej Kurii i dzisiejszych strategicznych sojuszników IIIRP/Polin, a którzy wespół z Rzymską Kurią podjęli już w czerwcu 1945r. wspólną walkę z ZSRR i ze wszystkimi państwami tzw. Bloku Wschodniego. Ta walka trwa przez cały czas – dzisiaj z Rosją i z Białorusią, przeciwko którym walczy IIIRP/Polin i znów w ramach chrześcijańskiego przedmurza.
Mylą się jednak ci, którzy utrzymują, iż pełnię władzy w Polsce uzyskali Żydzi już w 1944/45r. mimo, iż do 1956r. wymordowali tysiące Polaków.
D.Kosiur
8 – 9 maja Dzień Zwycięstwa
Chwała żołnierzom Armii Czerwonej, żołnierzom Wojska Polskiego i żołnierzom armii sprzymierzonych ! Zguba i kara ludobójcom, kolonizatorom, kolaborantom oraz wrogom wolnych i suwerennych narodów!
_________________________
Wywiad z Adamem Śmiechem dla kanału „Chrobry Szlak TV”
.
Jak wiemy różne daty przyjmuje się za dzień zakończenia II wojny światowej. Biorąc pod uwagę walki na Dalekim Wschodzie przeciwko Japonii można byłoby powiedzieć, iż ostateczne daty zakończenia II WŚ należałoby przenieść na 2-9 września 1945 r.(*)
Ma to o tyle znaczenie, iż należy pamiętać o poniższych mało znanych faktach:
11 grudnia 1941 r. Polska wypowiedziała wojnę Japonii. Akt ten wiązał się z decyzją Wielkiej Brytanii, która stanęła do walki u boku Stanów Zjednoczonych. Japonia była jedynym krajem, któremu Polska (po odzyskaniu niepodległości w 1918 r.) w formalny sposób wypowiedziała wojnę.
W okresie międzywojennym stosunki polsko-japońskie pozostawały życzliwe. Japonia była jednak krajem ekspansjonistycznym, czego przejawem był jej atak na Chiny czy USA. Po nalocie na Pearl Harbor do walk przeciwko Cesarstwu stanęła także Wielka Brytania, w ślad której poszły sojusznicze rządy emigracyjne, w tym Polska. Japończycy formalnie nie przyjęli polskiej deklaracji, argumentując, iż była ona narzucona przez Brytyjczyków.
Starcia między Polską a Japonią praktycznie nie istniały. Na Daleki Wschód trafiły m.in. dwa polskie statki pasażerskie „Pułaski” i „Sobieski”, przebudowane na transportowce, na których przeprawiano brytyjskich żołnierzy. Najbardziej znanym Polakiem walczącym na Dalekim Wschodzie jest pilot mjr Witold Urbanowicz, dowódca dywizjonu 303, który służąc w dywizjonie „Latających Tygrysów” – Amerykańskiej Grupie Ochotniczej – zestrzelił kilka japońskich samolotów.
Formalnie wojna polsko-japońska trwała aż do 1957 r., gdy podpisano układ o przywróceniu normalnych stosunków między Polską Rzeczpospolitą Ludową i Japonią.
(więcej patrz: https://muzeum1939.pl/wojennydzien-polska-wypowiada-wojne-cesarstwu-japonii/aktualnosci/5050.html)
Bezsporny jest jednak fakt, iż główne znaczenie dla zakończenia II WŚ miała kapitulacja Niemiec hitlerowskich w wyniku działań zbrojnych koalicji antyhitlerowskiej. A ostatecznym, decydującym faktem była „Operacja berlińska” i zdobycie Berlina przez Armię Czerwoną (**), w czym swój niepodważalny – i to rzeczywisty i niejako symboliczny udział mieli także żołnierze Wojska Polskiego.
_________
(*) 9 sierpnia, a więc tego samego dnia, gdy zniszczone zostało Nagasaki, ofensywę podjęły wojska trzech frontów Armii Czerwonej[71]. Lotnictwo bombardowało bazy japońskie w północnej Korei, a Flota Oceanu Spokojnego podjęła działania przeciwko szlakom komunikacyjnym łączącym Wyspy Japońskie z armiami w Chinach i Mandżurii. Wysadzono desanty na Kurylach, gdzie zajęto silną bazę floty japońskiej na Paramuszyr, zajęto południową część Sachalinu, kilka koreańskich portów, a ponadto twierdzę morską Port Artur[72].
Jednocześnie trwało natarcie trzech frontów Armii Czerwonej na linie obrony Armii Kwantuńskiej
jeszcze zanim doszło do zakończenia operacji sowieckich, cesarz Hirohito w radiowym orędziu do narodu ogłosił kapitulację Japonii wobec aliantów. Podpisanie aktu kapitulacji[e] nastąpiło na pokładzie pancernika USS „Missouri” w Zatoce Tokijskiej 2 września 1945 r. Kapitulację przyjmował gen. Douglas MacArthur jako główny dowódca sił alianckich, w obecności przedstawicieli wszystkich armii sojuszniczych, a na czele delegacji japońskiej stał minister spraw zagranicznych Mamoru Shigemitsu[74]. Odrębny akt kapitulacji sił japońskich w Chinach podpisany został w Nankinie 9 września 1945[75].
Kapitulacja Japonii oznaczała automatyczne odwołanie operacji Downfall, alianckiego planu inwazji na Wyspy Japońskie[76].
(za: Wojna na Pacyfiku)
(**) Patrz: Operacja berlińska
(wybór: PZ)
